O książce: 1999 / Oryginalne tłumaczenie Iriny Koltashevej, zeskanowane z kieszonkowej książki z 1999 roku wydanej przez Phantom Press. „Praca z Lesem w tym samym warsztacie, siedząc przy przy następnym stole i nie. Po prostu nie dało się o nim pisać, wspomina Ioanna Chmelewska o pracy nad powieścią „Las”. „W rzadkich chwilach zastoju błagałam naszą sekretarkę o maszynę do pisania i tworzyłam, podczas gdy moi koledzy stali za mną i umierali ze śmiechu”. Ty i ja również mamy okazję do serdecznego śmiechu, drogi czytelniku, ponieważ w ciągu sześciu lat latach pracy nad powieścią powstała jedna z najjaśniejszych i być może najbardziej ironicznych dzieł mistrza. Główny bohater – Les – w niczym nie ustępuje pani Joannie umiejętnością wchodzenia w takie sytuacje są absolutnie fantastyczne w swojej absurdalności, regularnie wciąga swoich kolegów w niezwykłe przygody (czasem kryminalne), nie pozwalając ekipie pracowni architektonicznej i na jeden dzień wśliznąć się w wir monotonnej, szarej codzienności. Najbardziej niezwykłą rzeczą jest to, że powieść okazało się prorocze: Leś zaczął poważnie zajmować się malarstwem po opublikowaniu twórczości Joanny Chmelewskiej, która jako pierwsza dostrzegła w nim talent impresjonisty i początkowo opowiedziała o tym światu, nazywając twórczość Joanny paszkwil, teraz Lesio uważa go za swego rodzaju talizman, a obwoluta pierwszego wydania pojawia się w każdym dniu otwarcia artysty. Copyright© Ioanna Chmielewska, „Lesio», 1973